Recenzja: Doro - Angels Never Die (1993)


Doro Pesch, to niekwestionowana królowa heavy metalu. Gdy pod koniec lat 80-tych Warlock (pierwszy znaczący zespól Doro) wyciągał kopyta, nikt raczej nie przypuszczał, że ta śliczna i mega sympatyczna Niemka, mocno złagodzi swoją muzykę w przyszłości. O ile jeszcze pierwszy solowy album ("Force Majeure") utrzymany był w duchu nagrań Warlock (pierwotnie miał to być album własnie tego zespołu, ale pojawiły się problemy z prawami do nazwy), to od kolejnego albumu do muzyki Dorotka przemycała coraz więcej hard rockowych brzmień. Kwintesencją tego były krążki "True at Heart" (cudeńko!!) i omawiany dziś "Angels Never Die". To właśnie ten album upodobałem sobie szczególnie, choć przyznać trzeba, że wśród fanów jestem raczej w mniejszości. To nie był dobry okres dla klasycznych dźwięków (1993 rok), modne były inne style. Myślę, że to dlatego właśnie ten album przepadł i nawet dziś (kiedy od dawna taka muzyka jest znowu na czasie) mało kto wypowiada się o nim pozytywnie. Tymczasem jest to fantastyczna wręcz mieszanka melodyjnego heavy z hard rockiem granym trochę na modłę amerykańską (czyli bardziej komercyjnym). Większość solowych albumów wokalistki jest mocno nierówna. Przy "Angels Never Die" nie ma tego problemu. Wszystkie kompozycje to prawdziwe strzały w pysk. Nie ma tu wypełniaczy, żadnych zbędnych kawałków, wszystko chodzi jak w szwajcarskim zegarku. Już pierwszy kawałek "Eye On You" dobrze pokazuje co nas czeka dalej. Mocny, rwany riff, rytmiczna perka, zadziorny śpiew Doro. Refren od razu trafia do głowy. I tak właśnie jest przez cały krążek. Pełno tu zadziornych riffów, melodyjnych solówek i wyjątkowego śpiewu Dorotki. Wszystkie utwory, niezależnie od tego czy będą to mocne rockery (np. fenomenalny "Bad Blood" czy hiciarski "Cryin'", który spokojnie mógłby trafić na którykolwiek krążek Kiss), czy też kapitalne ballady ("So Alone Together", "Enough for You", "Don't Go" czy zaśpiewany po niemiecku piękny "Alles ist gut"), każdy zawiera fantastyczny i mocno wpadający w ucho refren. Słucha się tego po prostu wybornie. Z muzyki bije niesamowity luz i spontaniczna energia. Idealnym tego przykładem jest też kawałek "Last Day Of My Life", mocno podszyty...bluesem !! 

"Angels Never Die" to wymarzony krążek na imprezę rockową lub do jazdy samochodem. To także doskonała płyta do pierwszego kontaktu z twórczością Doro. Po odsłuchu każdy zostanie Jej fanem :) 

Ocena 6/6



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Recenzja: Smoulder - Violent Creed Of Vengeance (2023)

Obraz
Dziś będzie ostro. Nie, nie wziąłem na warsztat brutalnego death metalu. Będzie ostry opiernicz :) Wkurzyłem się bardzo na Smoulder. Wkurzyłem się na te pozytywne opinie w necie, na te liczne głosy typu "album roku", albo "jeden z najlepszych"...Co to ma być do kuźwy ? Ta nędza albumem roku ? Ludzie, co się z Wami dzieje?  Naprawdę dawno żaden krążek nie zmęczył mnie tak jak " Violent Creed Of Vengeance " czyli najnowsze dzieło Kanadyjczyków. Ja pierdziele. Już poprzedni (w sieci również chwalony) był słaby, ale to co panowie i jedna pani zaserwowali na najnowszym wydawnictwie to woła o pomstę do nieba... Niby mamy tu epic heavy metal, ale zagrany totalnie bez wyrazu i bez krzty charyzmy. Niestety, muzycy nie są w stanie zagrać nawet jednej interesującej nurty, nawet jednej zapadającej w pamięć melodii. W porównaniu z debiutem (i jedną EPką) bardziej przyspieszyli, niestety większość tych szybkich kawałków zlewa się w jedną, cholernie nudną papkę...  Muzyk
Czytaj więcej

Recenzja: Scream Maker - "Land of Fire" (2023)

Obraz
  Warszawski Scream Maker nie ma lekko. Z jakiegoś dziwnego, bliżej nieokreślonego mi powodu, na kilku grupach feacebookowych ostro po nich jadą. Może inaczej, część ludzi ostro po nich jedzie. Dziwnym trafem wszyscy ci "krytycy" dobrze się znają osobiście, więc wszelkie ich argumenty od razu śmierdzą podejrzanie, i na pewno nie powinny być traktowane poważnie. Cóż, zostawmy te dziwactwa za sobą, skupmy się na muzyce... ...a ta na " Land of Fire ", czyli czwartym albumie formacji, jest po prostu REWELACYJNA!! Od pierwszych dźwięków " Perpetual Burning " wiadomo, że to będzie kapitalnie spędzone 47 minut. To heavy metal najwyższej próby. Z wszystkich kawałków bije niesamowita energia, a jednocześnie jakaś niesamowita lekkość i swoboda wykonawcza, podkreślona jeszcze świetną, bardzo naturalną produkcją. Sporo tu przebojowego grania (" Can't Stop the Rain ", " Everybody Needs Illusions "), ale jeszcze więcej fajnej riffowej jazdy, jak
Czytaj więcej

Recenzja: Saxon - Carpe Diem (2022)

Obraz
Jaki jest nowy Saxon, każdy wie, nawet bez włożenia płyty do odtwarzacza. Tak naprawdę nic się nie zmienia już do kilku wydawnictw. To w dalszym ciągu żywiołowy, melodyjny heavy metal. Nie ma mowy o arcydziele, ale na pewno album może się podobać. Zacznę może od minusów. Jest tu kilka kawałków, które delikatnie mówiąc nie porywają. Utwory takie jak " Carpe Diem ", " Dambusters " czy " All for One " to po prostu Saxonowskie średniaki, najeżone gitarowymi riffami, ale tak naprawdę bez jakiegoś, który zostałby w pamieć na dłużej. Słucha się dobrze, ale wpadając jednym uchem, szybciutko wylatują drugim. Trochę lepiej jest z " Remember the Fallen ", bo choć gitarowo leciutko przynudza, to jednak w refrenie już wszystko się zgadza. Poza tym jest różnie. Taki " Age of Steam " to zdecydowanie mocny strzał w pysk, choć i tu nie wszystko gra jak powinno. Zdecydowanie brakuje jakiegoś ciekawszego refrenu. Na szczęście fajnie mieszające gitary (i u
Czytaj więcej